The Mother Town

Waar denk je aan bij Zuid-Afrika? Aan een mix van blanken, gekleurden en zwarten? Aan armoede en rijkdom? Aan de Big five? Aan woeste landschappen, rotsen aan de kust waar golven op breken, droge woestijnen en rivierbeddingen?

Alles is waar! Tot nu toe draait het bij ons echter om dieren, dieren en nog eens dieren. En dan niet die in het wild, helaas. Na de crocodile farm van vorige keer hadden we de smaak te pakken en togen we na onze dienst van donderdagnacht op vrijdag naar een Lion Park. Leeuwen die in gevangenschap geboren zijn, daar slecht behandeld werden en niet meer in het wild zouden kunnen overleven krijgen hier een rustige oude dag. Superleuk om daar rond te lopen, hoewel we ze ondertussen ook wel graag in het wild zouden willen zien. Maar dat zit er helaas nog niet in. Daarna gingen we naar de Giraffe farm, wat veelbelovend klinkt. Het bleek een uit de kluiten gewassen kinderboerderij: kippen, geitjes, eenden, slangen, apen, schildpadden, luiaards, elanden, zebra’s, een struisvogel en zowaar een giraffe! Altijd leuk, vooral met de Afrikaanse bergen op de achtergrond en een eland die ons bekertje met dierenvoedsel inpikte.

Op zaterdag en zondag was het tijd voor de moederstad van het land: Kaapstad! Hier bekeken we het stadscentrum City-Bowl, waar een kinderkoortje op een plein zong en danste en bij veel marktkraampjes Afrikaanse spulletjes verkocht werden. Het centrale park is oorspronkelijk aangelegd door de Nederlanders om groenten te kweken voor de passerende schepen op weg naar Indie. Ook liepen we door Bo-Kaap, een wijk waar de slaven oorspronkelijk huisden en wat nu een arbeiderswijkje is met veel islamitische invloeden en moskees, gekleurde huisjes en Zuid-Europese invloeden. De bewoners bekijken je daar nieuwsgierig vanaf hun veranda.
’s Avonds wilden we Zuid-Afrikaans eten, maar het restaurant bestond volgens de parkeerwachter niet meer. Hij wees ons naar Cafe Africa, waar we heerlijk aten (voor een behoorlijk westers prijsje). We kregen verschillende soorten tapas uit Afrikaanse landen, konden eventueel meer bestellen als we meer wilden (we zaten stampvol), de inrichting was sfeervol Afrikaans en de koks kwamen gedurende de avond zingen en dansen in het restaurant. Ook kwam er een bediende langs die de gasten traditioneel beschilderde, wat vrouwen normaal doen bij feestelijke gelegenheden.
We vroegen dezelfde parkeerwachter waar we iets konden gaan drinken, en zo belandden we bij een redelijk hippe, blanke club met open dak in het centrum van Kaapstad. Redelijk underdressed en met de geschilderde stippen rond onze ogen, maar ons deerde dat niet. Het wijntje smaakte niet minder goed!

Zondag bleek het goede weer van zaterdag verdwenen en kwam de regen met bakken uit de grijze wolken. We bezochten het aquarium in de haven, waar we de dieren zagen die we vrijdag nog niet zagen: van koraal tot reuzekrab tot kikker tot haai. Supermooi, zeker een aanrader. Daarna verkenden we de haven en vingen een glimp op van Robbeneiland. Het was echter nog steeds redelijk regenachtig en koud, en er was maar een oplossing: een high tea bij het Mount Nelson hotel! Dit is een superchique hotel aan de voet van de Tafelberg, waar wij genoten van een onbeperkte verrukkelijke high tea. Avondeten was niet meer nodig toen we terug in Paarl waren.

Een andere keer meer over het coschap. Het is een behoorlijk goed ziekenhuis voor Afrikaanse standaarden, dus geen heldhaftige acties met zelfverrichte keizersnedes of metersgrote gezwellen. Eerlijk gezegd lijken me 8 weken coschap errug lang, maar gelukkig hebben we de weekenden voor het avontuur.

Als laatste: mijn Zuid-Afrikaanse nummer is +27 767595400. Smsjes met wistjedatjes en updates zijn natuurlijk welkom! (denk wel aan de kosten, het is zeker niet gratis)